Skip to main content

Yvette is een heel gelukkig mens als ze te horen krijgt dat het wel lukt voor een extra weekje vrij. Nu kunnen we samen naar Greifenhain.

De planning is een paar ruimtes leefbaar te maken. Maar eerst moeten we maandag nogmaals een papier voor de LWG gaan ondertekenen. Wat we natuurlijk heel snel doen, want we willen water!! Achteraf blijkt dat het ons heel veel geld en tijd gaat kosten. Onze eerste aanvraag aan LWG dateert van 27 juli.

Maar er zijn ook leuke dingen, we hebben nu een ”officieel bedrijf” ingeschreven als handels maatschappij, want “in oprichting” bestaat niet in Duitsland. We krijgen ook een kapvergunning voor de populieren. Heel fijn geregeld door de gemeente. Ook een vaste telefoon verbinding is een feit. Zo, dus meer positief dan negatief.

Yvette heeft al een begin gemaakt in de voorlopige keuken en Anne maakt het af met een mooie wasbak met ruim werktablet met afvoer en een fornuis. Met gezamenlijke inspanning hebben we in deze week een gezellige knusse woon-, slaap-, was-, en kookruimte ingericht en zijn heel tevreden. We besluiten nog een extra dagje vrij te nemen en eindigen deze week met een heel leuke fietstocht. We ontdekken het prachtig “Gräbendorfer See”, een meer van ruim 10 km omtrek omgeven met een asfalt fietspad in een heerlijke natuur. En dat alles vlak bij de deur ideaal voor mensen die van wandelen, fietsen, duiken, surfen of vissen houden. Het weer is mooi en we genieten van een biertje op het terras aan het meer. Heit en mem die een aantal dagen op bezoek komen fietsen heel de omgeving rond en weten ons nog veel andere mooie plaatsjes aan te bevelen.

Intussen zijn we 11 september 2006. Er is al veel gebeurd. De bomen die in de regengoten en vanuit de sneeuwhekjes groeien zijn met het schoonmaken van het dak ook mee opgeruimd. Profesorisch staat op elke hoek een regenpijp om het hemelwater van de gevels af te houden.

Wat de badgelegenheid betreft; zittend in de badkuip met een solair douche (nog altijd geen stromend water) met warm water gaat prima. Na het douchen de kelder inspecteren op riool lekkages alles OK. Tot de volgende morgen als we ontdekken dat de toekomstige voorraadruimte onder water staat. De afvoer was bij het plafond afgesneden.

Hans heeft de balkondeur van de bruidsuite afgekrabd, geschuurd en gegrond. Het glas zit er nu ook in. Het is een plaatje. Het wonen hier bevalt prima. De kachel hoeft nog steeds niet aan. Het is prachtig weer en sommige dorpsgenoten komen regelmatig langs een praatje maken. Komen met goede adviezen en gulle gaven in natura zoals meubels en landkaarten van de streek en oude ansichtkaarten van het pand. Stromend water hebben we nog steeds niet ondanks dat er een nieuwe leiding is aangelegd.

Het weekend van 16-17-18 en 19 september ’06 komen Nienke en Yvette richting Greifenhain . Nienke oefent haar rijstijl na het behalen van haar rijbewijs. Ze doet het prima en is heel zelfzeker tussen die snelheids-maniakken in Duitsland.

Het wordt een gezellig weekend. Nienke begint met het erf op te ruimen, takken, stenen enz……, maar zij komt tot de vaststelling dat het dweilen is met de kraan open. Maandag krijgen we nog extra gezelschap en hulp van Ron. Ron heeft in zijn “Smart” acht uren gereden en tot onze verwondering staat hij te springen om dadelijk aan de slag te gaan. Onze hulp is druk bezig met ramen af te branden, te schuren en te gronden. Tijdens het bewerken van het inpandig hout komen de heerlijke geuren vrij van grenen-hout. Echt wel heel degelijk.

’s Avonds een lekker etentje met ons vieren tot iemand van ons denkt Dracula te zien. En wat schetst onze verwondering: een vleermuis! Grote paniek bij Ron en Yvette, vooral Ron was diep onder de indruk want de thuishaven van Dracula was zijn slaapkamer! Nienke en Anne zijn de twee dapperen die de vleermuis rustig naar het open raam loodsen. Terwijl Ron en Yvette vol bewondering en afschuw naar hen kijken. Eind goed, al goed en zoals Nienke zegt: “In Schloss Greifenhain is het sehr fijn!!!”

Ron en Anne komen vrijdag heel vrolijk en blij thuis in Leeuwarden in de “Smart” met de plezierige mededeling dat we eindelijk stromend water hebben in Greifenhain. Na een paar heel boze telefoontjes van Anne is het dan eindelijk gelukt.