Geschiedenis

We zijn nu zo’n 2 maand aan het verbouwen.

Het voorbereidende werk kost altijd erg veel tijd. Maar we zien zo langzamerhand toch goede vorderingen en zijn erg tevreden.

Tinneke en Nic komen ook een kijkje nemen in ons slot. Nic als architect geeft Anne een paar heel nuttige tips. We gaan een dagje op stap naar Dresden met ons vieren en op10 oktober vieren we Yvette haar verjaardag. De Belgische vlag hangt uit het raam aan de straat kant. De banen hangen op deze manier een beetje horizontaal zodat het ook de Duitse vlag had kunnen zijn. Op hetzelfde moment is begonnen met de afbraak van de stallenruïne op het kruispunt tegenover ons. De gemeente heeft opdracht hiervoor gegeven om ons “slot” een beter aanzien te geven. En ons de kans gegeven van dingen die we kunnen gebruiken nog weg te halen. En dat laat Anne zich geen tweemaal zeggen. Een paar stalen balken vinden wel een plaats voor het terras. Er hangen takken aan de achterzijde tegen de gevel. We zagen ze af en krijgen zo veel meer licht in huis. Anne heeft nieuwe dakramen geplaatst in het trappenhuis. Dit geeft vier maal zo veel licht als de kleine oude. De eerste wordt meteen afgewerkt en geverfd door buurman Take omdat de steiger zo snel mogelijk weer moet worden afgebroken omdat deze op de trappen vreselijk in de weg staat. Door deze werkzaamheden zijn er dakpannen over zodat we hiermee meteen de kapotte pannen kunnen vervangen; (2 vliegen in een klap). De andere afwerking wacht maar even, teveel prioriteiten.

Take maakt van de gelegenheid gebruik ook de prachtige stad Dresden te bezoeken. Hij is erg onder de indruk van de stad en de omgeving van ons slot en komt zeker weer terug.

Onze schilder ontdekt geheime deuren bij de hoofdingang. We dachten dat dit sierpanelen zijn maar nu blijkt het een dubbele deur te zijn. De zes lagen verf worden met zorg afgekrabd en geschuurd zodat een grondverf kan worden aangebracht.

Ook het deurbeslag dat van koper blijkt te zijn ontdoen we van diverse lagen verf. Na een grondige polijstbeurt zien ze er weer glanzend uit.

Het gat dat ontstaan is door het verwijderen van de immense deur tussen toekomstige woonkamer en privé gasten kamer wordt dicht gemetseld. De tussenmuren in de keuken worden gesloopt zodat een nieuwe, betere indeling mogelijk wordt. Anne legt een c.v. installatie aan om bevriezing in de tijdelijke keuken, badkamer en toilet te voorkomen. We zijn woest over de woekerprijzen van de Duitse c.v. keteltjes.

Twee maal zo duur als in Nederland maar zonder het Duitse keurmerk mogen ze niet gebruikt worden. En de schoorsteenveger die hierop toeziet is zeer streng. We gaan nog een andere oplossing hiervoor zoeken. Er wordt een groot gat gegraven in de tuin achter het huis waar we een 2000 liter propaangastank in laten zakken. Intussen brandt beneden de eerste tegelkachel. Een heerlijke warmte gevend door het verbranden van al het vloerhout dat uit de restaurant- en keukenruimte is gesloopt.

Het wordt nu ‘s nachts een beetje kouder zo’n 7 graden C. Naast de tegelkachel die nu in de slaapkamer brandt hebben we in de woonkamer een verdwaalde (beneden gevonden) gietijzeren kachel aangesloten.Dit maakt dat we op dit moment al drie kachels hebben branden. Yvette geniet van het vuurtje stoken. Twee belangrijke ruimtes zijn nu lekker warm te krijgen.

Yvette is een heel gelukkig mens als ze te horen krijgt dat het wel lukt voor een extra weekje vrij. Nu kunnen we samen naar Greifenhain.

De planning is een paar ruimtes leefbaar te maken. Maar eerst moeten we maandag nogmaals een papier voor de LWG gaan ondertekenen. Wat we natuurlijk heel snel doen, want we willen water!! Achteraf blijkt dat het ons heel veel geld en tijd gaat kosten. Onze eerste aanvraag aan LWG dateert van 27 juli.

Maar er zijn ook leuke dingen, we hebben nu een ”officieel bedrijf” ingeschreven als handels maatschappij, want “in oprichting” bestaat niet in Duitsland. We krijgen ook een kapvergunning voor de populieren. Heel fijn geregeld door de gemeente. Ook een vaste telefoon verbinding is een feit. Zo, dus meer positief dan negatief.

Yvette heeft al een begin gemaakt in de voorlopige keuken en Anne maakt het af met een mooie wasbak met ruim werktablet met afvoer en een fornuis. Met gezamenlijke inspanning hebben we in deze week een gezellige knusse woon-, slaap-, was-, en kookruimte ingericht en zijn heel tevreden. We besluiten nog een extra dagje vrij te nemen en eindigen deze week met een heel leuke fietstocht. We ontdekken het prachtig “Gräbendorfer See”, een meer van ruim 10 km omtrek omgeven met een asfalt fietspad in een heerlijke natuur. En dat alles vlak bij de deur ideaal voor mensen die van wandelen, fietsen, duiken, surfen of vissen houden. Het weer is mooi en we genieten van een biertje op het terras aan het meer. Heit en mem die een aantal dagen op bezoek komen fietsen heel de omgeving rond en weten ons nog veel andere mooie plaatsjes aan te bevelen.

Intussen zijn we 11 september 2006. Er is al veel gebeurd. De bomen die in de regengoten en vanuit de sneeuwhekjes groeien zijn met het schoonmaken van het dak ook mee opgeruimd. Profesorisch staat op elke hoek een regenpijp om het hemelwater van de gevels af te houden.

Wat de badgelegenheid betreft; zittend in de badkuip met een solair douche (nog altijd geen stromend water) met warm water gaat prima. Na het douchen de kelder inspecteren op riool lekkages alles OK. Tot de volgende morgen als we ontdekken dat de toekomstige voorraadruimte onder water staat. De afvoer was bij het plafond afgesneden.

Hans heeft de balkondeur van de bruidsuite afgekrabd, geschuurd en gegrond. Het glas zit er nu ook in. Het is een plaatje. Het wonen hier bevalt prima. De kachel hoeft nog steeds niet aan. Het is prachtig weer en sommige dorpsgenoten komen regelmatig langs een praatje maken. Komen met goede adviezen en gulle gaven in natura zoals meubels en landkaarten van de streek en oude ansichtkaarten van het pand. Stromend water hebben we nog steeds niet ondanks dat er een nieuwe leiding is aangelegd.

Het weekend van 16-17-18 en 19 september ’06 komen Nienke en Yvette richting Greifenhain . Nienke oefent haar rijstijl na het behalen van haar rijbewijs. Ze doet het prima en is heel zelfzeker tussen die snelheids-maniakken in Duitsland.

Het wordt een gezellig weekend. Nienke begint met het erf op te ruimen, takken, stenen enz……, maar zij komt tot de vaststelling dat het dweilen is met de kraan open. Maandag krijgen we nog extra gezelschap en hulp van Ron. Ron heeft in zijn “Smart” acht uren gereden en tot onze verwondering staat hij te springen om dadelijk aan de slag te gaan. Onze hulp is druk bezig met ramen af te branden, te schuren en te gronden. Tijdens het bewerken van het inpandig hout komen de heerlijke geuren vrij van grenen-hout. Echt wel heel degelijk.

’s Avonds een lekker etentje met ons vieren tot iemand van ons denkt Dracula te zien. En wat schetst onze verwondering: een vleermuis! Grote paniek bij Ron en Yvette, vooral Ron was diep onder de indruk want de thuishaven van Dracula was zijn slaapkamer! Nienke en Anne zijn de twee dapperen die de vleermuis rustig naar het open raam loodsen. Terwijl Ron en Yvette vol bewondering en afschuw naar hen kijken. Eind goed, al goed en zoals Nienke zegt: “In Schloss Greifenhain is het sehr fijn!!!”

Ron en Anne komen vrijdag heel vrolijk en blij thuis in Leeuwarden in de “Smart” met de plezierige mededeling dat we eindelijk stromend water hebben in Greifenhain. Na een paar heel boze telefoontjes van Anne is het dan eindelijk gelukt.