All Posts By

nimda

September 2009

Even een rustige week. Na een rustige winter een drukker voorjaar en een heel drukke zomer tijd maken voor een verslagje. Onze eerste strenge winter: een week lang -18 graden. Maar niet onaangenaam vanwege de permanente windstilte. De sneeuw is blijven liggen tot begin maart. De natuur is onbeschrijflijk mooi. De wegen worden voortdurend schoongehouden. Dus konden onze gasten ons te allen tijde bereiken. Het is opvallend hoe de mensen uit de omgeving ons hebben gevonden. Toen eenmaal de eerste verjaardag hier was gevierd met 30 personen bleven we feesten op het programma houden. Intussen bouwen we verder aan de kamers. De Japanse kamer is nu klaar en de bruidssuite ook op wat verfwerk na. Het eerste bruidspaar heeft er al in geslapen.

Een permanente zorg is nu de 15.000 m2 gras kort houden. Een wekelijks terugkerend ritueel waarbij, tot grote vreugde, sommige gasten mee helpen. De balustrade rondom het terras en de buitentrap er naar toe zijn intussen gebouwd. Het is er prettig toeven. Altijd wel een plaats in de zon of in de schaduw. Zelfs een line-dance groep heeft er al een uitvoering op gegeven tijdens een feest van ruim 50 personen. Op 30 april is op ons terrein de “Maibaum” opgericht. In het dorp zelf was geen plaats meer en daarom hebben wij een plek aangeboden. Een traditie die na 7 jaar weer in ere is gesteld. In de zomer hadden we zoveel gasten dat het bouwen stil is blijven staan. Nu is intussen het beton voor de vlaggenmasten gestort dit moet nu rustig drogen. De 10 meter hoge masten moeten eventuele stormen kunnen doorstaan; met beleid funderen is zeer noodzakelijk. Het schilderwerk aan de oostgevel is nu ook helemaal klaar. Het pand wordt steeds representatiever. Intussen komen de reserveringen voor volgend jaar al binnen. Dochter Maaike geeft te kennen volgend jaar in september de marathon van Berlijn te gaan lopen. We besluiten dan een compleet Marathon arrangement aan te bieden met transport naar en van Berlijn, aangepast eten en trainingen.

November 2008

Poeh! Dat was even hard werken deze zomer. Maar ontzettend leuk om te doen. Netwerk opbouwen, gasten verwennen, verder bouwen aan ons Schloss en ook nog proberen een keer per maand een mooie motorrit te maken. Yvette`s zoon Joost was hier in juli en augustus. Mede dankzij hem verliep de organisatie tijdens het bezoek van de Intruderclub vlekkeloos. Ook wat bouwen betreft staat hij z`n mannetje. 65m2 Terras voor gastenkamer, restaurant en keuken langs gebouwd rustend op 12 “pilaren”. Binnenkort kunnen er velen op ontbijten, dineren en relaxen. Nu nog de balustrade. Ook de “bio-klär-anlage” (beerput) is gebouwd. Een noodzakelijke, dure, klus maar in de toekomst geld besparend. Hopelijk lukt het deze winter nog een paar kamers te renoveren en van badkamer te voorzien. De erste reserveringen voor het volgend jaar zijn binnen en zien er veelbelovend uit. Vind je dit verhaal te kort en krachtig dan moet je snel zelf komen kijken.

Juni 2008

De winter van 2007 en voorjaar 2008 hebben we flink doorgewerkt. De hal is klaar. De originele middeleeuwse fresco`s zijn door Yvette van de lagen stuc en verf ontdaan. Elke avond kwam ze geel van de steiger. De toiletten zijn klaar en het trappenhuis ziet er ook een stuk frisser uit. Boven zijn een aantal kamers liefdevol door Yvette ingericht. Nog niet gerenoveerd met eigen badkamer maar prachtig om in te slapen. Het grasveld/tuin/park biedt volop werk. Een hele klus alles netjes te houden. We zijn laat met met de moestuin. Door het vele binnen werk. Maar de meeste groentes komen nu mooi op. De plaatselijke schutters vereniging organiseerde op Schloss Greifenhain hun voorjaars schieten. Vele notabelen uit de gemeente waren hiervoor uitgenodigd. Bikers, in het bijzonder de REO uit Rotterdam, rustzoekers, levensgenieters, avonturiers, wandelaars, fietsers en niet te vergeten de hardlopers, met name Run 4 Fun uit Amsterdam heeft hier genoten van de prachtige- en rustige omgeving; en wij van hen. Alle soorten gasten hebben we hier dus al gehad. Boeiend en leuk. Het wachten is nu op de bouwvergunning voor het terras. Intussen zijn er nog heel wat deuren en kozijnen waar nog 6 lagen verf af moeten. De metamorfose geeft steeds veel voldoening. Gelukkig staan er verscheidene gasten ingepland voor de loop van het jaar. Je bent van harte welkom maar reserveren is een must!

September 2007

Nu er ruimtes klaar zijn geeft dat een heel rustig gevoel. Het ziet er prachtig uit. We combineren onze oude antieke meubels met moderne meubels en accessoires en Yvette haar kaarsjes maken er een feeëriek geheel van. Er worden regelmatig evenementen in de omgeving georganiseerd. We hebben al “open-air-festivals” bezocht, middeleeuwse schouwspelen met paarden er ridders en party’s bij de Beachbar. Verder worden er motorritten en vliegerfeesten gehouden.

 

We installeren een infraroodcabine in de rustruimte. Een mooie tussenoplossing zolang de grote sauna nog niet klaar is. In combinatie met de natuurlijke elementen geeft dit een bijzondere charme. Naast het smeedijzeren hek is rondom het hele terrein een “wildhek”geplaatst. Dit houdt mens en dier op afstand en biedt onze gasten extra privacy. Na een zonnige maandagse motorrit komen we thuis en zien tot onze grote verbazing 2 motoren op een trailer in de tuin staan. Eigenaren onvindbaar. Totdat ze ’s avonds opkomen dagen: Michiel en Martha van de Intruderclub Holland. Ze hadden van de Friese Intruderrijders zoveel positiefs gehoord en konden het niet laten een stuk vakantie in hun Europatour bij ons door te brengen. Motoren in de kelder stallen en een gezamenlijke rit completeert het geheel.

SCHLOSS GREIFENHAIN: MOTORVRIENDELIJK!

Intussen hebben we veel nieuwe contacten gelegd en we hopen dat dat volgend jaar veel bezoekers/gasten oplevert. Anne repareert de balkondeuren voor de tweede keer nadat ze door een storm waren kapot geslagen. Het wordt frisser buiten: ’s avonds de tegelkachel aan. Maar het huis voelt al aangenaam door de vloerverwarming die we nu heel langzaam op temperatuur laten komen.

 

Augustus 2007

Yvette voelt zich als een vis in het water in haar professionele keuken en heeft intussen al heel veel hongerige magen gevuld met culinaire hoogstandjes.

Nu overal plavuizen, en wanden en plafonds keurig afgewerkt. Ook het verlichtingsplan in gedachten, komt in de praktijk prachtig uit. Heel tevreden zijn we ook over de 18 dubbele ramen die in juni geplaatst zijn. Plotseling hoor je geen geluiden meer van buiten, tocht het niet meer en valt er geen glas meer spontaan van 7 meter hoogte naar beneden. Bovendien belemmeren de 10cm. dikke spinnenwebben het uitzicht niet meer.

Op de hoek van het perceel hebben we een smeedijzeren hek geplaatst. Staat heel chique! Helaas is het nog 450 meter te kort. Dit gaan we voorlopig opvangen met “wildhek” dat beter betaalbaar is. Zodat we de everzwijnen uit de tuin kunnen houden. Deze beesten ploegen echt alles om.

In vergelijking met vorig jaar is het weer iets koeler. Echter, vanaf maart is de temperatuur zodanig dat Anne zijn jas niet meer heeft aan gehad. Yvette heeft bijna een dagtaak aan het maaien van het “gazonnetje”. We hebben intussen wel een maaitrekkertje wat het wel gemakkelijker maakt. Het ligt er dan voor een week als een biljartlaken bij.

Helaas is door de drukte de moestuin er bij ingeschoten. Nu is het een project om alles weer schoon te krijgen. Maar het gaat lukken! Er gaat toch niets boven aardappelen, groenten en kruiden uit eigen tuin.

Maart-April 2007

In maart verhuizen we de kruidentuin. De buurman heeft met z’n prachtige DDR trekkertje de moestuin geploegd en geëgd. En bovendien het veld geweidesleept. De planten kunnen er zo in. Sneller dan we gedacht hadden is het huis in Leeuwarden verkocht. De hele maand maart vliegen we op en neer om alles over te brengen. De bouw staat dus even stil. Soms drie keer in een week rijden we 1460 km. Nu komen de kilometers onze oren uit. Maar precies op 1 april kunnen we de woning opleveren. Eindelijk “rust”.De eerste Belgen (Jos, Karin, Maren en Joris) komen het slot bezichtigen en Kees Roscher met dochter Cailtlin zijn er met de paasdagen.

Nederlands bezoek! Lizanne Bolder die met haar man in 1991 een varkensfokkerij in Vetschau is begonnen komt op bezoek. Ze heeft van een medewerker gehoord dat Nederlanders het Schloss in Radensdorf hebben gekocht en is razend nieuwsgierig wie dat wel zullen zijn. Heel gezellig, en al spoedig erna komt ze met vriendin Vera met prachtige rozenstruiken en een fles Chabis langs.

Rustig, dachten we. Totdat Johan Dekens met z’n spuitbedrijf arriveert. Talloze machines en materialen worden uitgeladen. In een mum van tijd is het grootste gedeelte van het pand wit gespoten. Het afwerken kost nog wat meer tijd, maar het gaat er prachtig uit zien. “The white house” een metamorfose.

Johan weet ontzettend veel van flora en fauna. We gaan met hem het bos in en ’s nachts legt hij uit welke flikkerende oogjes bij welk dier horen. We wonen midden in een wild-life-park We filosoferen over een week in oktober: Wild eten en wild kijken; een bijzonder arrangement. Zondags zien we meer dan normaal wandelaars en fietsers die de gedaante verwisseling zelf willen komen bekijken.